Η δόμηση του ψυχισμού

Η δόμηση του Ψυχισμού μας συντελείται: από τους -9 μήνες έως τα +3 χρόνια της ζωής μας, εάν θέσουμε ως στιγμή «0» τη σωματική μας γέννηση.
Πολύ λίγες προσθήκες δύνανται να συντελεσθούν έως τα +6 χρόνια.
Σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής μας, αναβιώνουμε τις ήδη καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις, με διαφορετικά εξωτερικά γεγονότα. Οι καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις δημιουργούν ένα συναισθηματικό σενάριο, το οποίο ασυνείδητα επιδιώκουμε να αναβιώνουμε διαρκώς, διότι μόνο εντός αυτού του συναισθηματικού σεναρίου νοιώθουμε οικεία.
Ο λόγος για τον οποίο κατά την διάρκεια της θεραπείας ανατρέχουμε στα παιδικά μας χρόνια, είναι για να ιχνηλατήσουμε την δομή του ψυχισμού μας, με άλλα λόγια τις καταγραφές, οι οποίες συνέβησαν στο διάστημα από -9 μήνες έως +3 χρόνια και άρα, στο σήμερα, να έχουμε συνειδητότητα εάν αυτό το οποίο νιώθουμε:
1. έχει έρεισμα στο τώρα ή
2. είναι μόνο ανάκληση συναισθηματικής καταγραφής.
Τα συναισθήματα, τα οποία πληρούν τον ψυχισμό μας, είναι 9.
Οι συναισθηματικές φορτίσεις είναι σαφώς άπειρες, όμως τα βασικά συναισθήματα είναι 9.
Αυτά είναι:
1. Αγάπη
2. Ηδονή – Χαρά
3. Φόβος
4. Πόνος
5. Θυμός
6. Αηδία
7. Μίσος
8. Θλίψη
9. Έκπληξη
Υπευθυνότητα - Ανάληψη Ευθύνης
Η ανάληψη της ευθύνης των δράσεων, χαρακτηρίζει άτομα, τα οποία στην ζωή τους κρατούν Ενήλικη Στάση:
I. Συνειδητοποίηση των συναισθημάτων τα οποία νιώθει το άτομο, όποια κι αν είναι.
II. Επαφή με το Εδώ και Τώρα, δηλαδή με την πραγματική πραγματικότητα και όχι σύμφωνα με την συναισθηματική πραγματικότητα του παιδιού.
III. Δράσεις σύμφωνα με το ενήλικο συμφέρον και όχι σύμφωνα με τα συναισθήματα του παιδιού.