Πώς ωφελούν τα προγράμματα συναισθηματικής αγωγής τους μαθητές
Η συναισθηματική συμπεριφορά μαθαίνεται και αναπτύσσεται, όταν παρέχονται οι κατάλληλες μαθησιακές εμπειρίες, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη γνωστική συμπεριφορά. Ειδικότερα, η συναισθηματική αγωγή, δηλαδή η συναισθηματική εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση, αναφέρεται στην καλλιέργεια όλων των ικανοτήτων που απαρτίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη στο πλαίσιο των αλληλεπιδράσεων των παιδιών στην οικογένεια και στο σχολείο. Πρόκειται στην ουσία για δεξιότητες που μπορούνε να βοηθήσουν το νέο άτομο στην πρόοδο και την βελτίωση των διαπροσωπικών του σχέσεων, ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις όποιες τυχόν δυσκολίες μπορεί να του παρουσιαστούν στην καθημερινότητά του.
Όσον αφορά τα προγράμματα ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης και τη χρησιμότητά τους, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μεγάλο το όφελος που αποκομίζεται από αυτά. Σύμφωνα με την Gibbs, πουθενά δεν είναι τόσο επιβεβλημένο ως αντικείμενο συζήτησης η συναισθηματική νοημοσύνη όσο στο σχολείο το οποίο αποτελεί ένα χώρο, όπου οι στόχοι για τους νέους είναι πάντοτε υψηλοί και οι ευκαιρίες προόδου επίσης πολλές.
Σύμφωνα και με τον Goleman, οι απόψεις του οποίου ταυτίζονται με αυτές που εκφράζουν και άλλοι μελετητές, (Gardner, 1990. Sternberg & Wagner, 1986) η επιτυχία στην ενήλικη ζωή εξαρτάται όχι μόνο από την ακαδημαϊκή ικανότητα, αλλά και από την ενδοπροσωπική, ή πρακτική ευφυΐα, που αφορά ικανότητες που συνεπάγεται η υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Το κύριο στοιχείο που αποδεικνύει και εξηγεί τη χρησιμότητα της διδασκαλίας της Σ.Ν. στο σχολείο είναι ότι όλες οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει συνηγορούν στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που έχουν επιτύχει στη ζωή τους δεν έχουν απαραίτητα και πιο υψηλή ακαδημαϊκή νοημοσύνη, αλλά παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής νοημοσύνης. Αυτό συμβαίνει επειδή, για παράδειγμα, ένας μαθητής με υψηλή νοημοσύνη που έχει άγχος κατά τη διάρκεια ενός τεστ μπορεί να αποτύχει εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έχει διδαχθεί αποτελεσματικές στρατηγικές για να αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Επομένως, η εξάσκηση σε συναισθηματικές δεξιότητες μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη ακαδημαϊκή επιτυχία (Bracket & Katulak, 2007). Όπως επίσης φαίνεται και από μελέτες ειδικών ερευνητών (Weissberg & Greenberg, 1998) τα παιδια που τους δίνονται οι ευκαιρίες για να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, κατέχουν τις απαραίτητες ικανότητες για επιτυχία, ενώ όταν ανταμείβονται σωστά έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουνε ισχυρούς δεσμούς με το σχολείο.
Όσον αφορά τα προγράμματα ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης και τη χρησιμότητά τους, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μεγάλο το όφελος που αποκομίζεται από αυτά. Σύμφωνα με την Gibbs, πουθενά δεν είναι τόσο επιβεβλημένο ως αντικείμενο συζήτησης η συναισθηματική νοημοσύνη όσο στο σχολείο το οποίο αποτελεί ένα χώρο, όπου οι στόχοι για τους νέους είναι πάντοτε υψηλοί και οι ευκαιρίες προόδου επίσης πολλές.
Σύμφωνα και με τον Goleman, οι απόψεις του οποίου ταυτίζονται με αυτές που εκφράζουν και άλλοι μελετητές, (Gardner, 1990. Sternberg & Wagner, 1986) η επιτυχία στην ενήλικη ζωή εξαρτάται όχι μόνο από την ακαδημαϊκή ικανότητα, αλλά και από την ενδοπροσωπική, ή πρακτική ευφυΐα, που αφορά ικανότητες που συνεπάγεται η υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Το κύριο στοιχείο που αποδεικνύει και εξηγεί τη χρησιμότητα της διδασκαλίας της Σ.Ν. στο σχολείο είναι ότι όλες οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει συνηγορούν στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που έχουν επιτύχει στη ζωή τους δεν έχουν απαραίτητα και πιο υψηλή ακαδημαϊκή νοημοσύνη, αλλά παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής νοημοσύνης. Αυτό συμβαίνει επειδή, για παράδειγμα, ένας μαθητής με υψηλή νοημοσύνη που έχει άγχος κατά τη διάρκεια ενός τεστ μπορεί να αποτύχει εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έχει διδαχθεί αποτελεσματικές στρατηγικές για να αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Επομένως, η εξάσκηση σε συναισθηματικές δεξιότητες μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη ακαδημαϊκή επιτυχία (Bracket & Katulak, 2007). Όπως επίσης φαίνεται και από μελέτες ειδικών ερευνητών (Weissberg & Greenberg, 1998) τα παιδια που τους δίνονται οι ευκαιρίες για να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, κατέχουν τις απαραίτητες ικανότητες για επιτυχία, ενώ όταν ανταμείβονται σωστά έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουνε ισχυρούς δεσμούς με το σχολείο.